Deze maand stonden twee van onze zangers centraal in een interview van De Schakel Het maandblad voor de senioren in de gemeente Venray.
Lees hieronder het verhaal van onze leden Bern Maas en Ger Drabbels.
Bron: De Schakel, item “Dit houdt me bezig”
Door: Jan-Hein de Wit
“Het is altijd weer mooi om te zien hoe mensen plezier hebben in het zingen. Soms hadden ze dat helemaal niet van zichzelf gedacht.” Bern Maas (64) is al twintig jaar lid van het Venrays Mannenkoor. In het dagelijks leven is hij ambulant begeleider bij de Rooyse Wissel en is hij gericht op resocialisering van mensen. “Ik vond dat koorgedoe eerst helemaal niks. Mijn buurman ontving op zijn verjaardag vrienden van het koor en die zaten daar dan te zingen in de huiskamer. Maar later ben ik toch voor de bijl gegaan, zeker vanwege het enorme enthousiasme van Jac Janssen. Die man is geweldig!”
Bij Ger Drabbels (81) ging het heel anders. Hij is inmiddels 36 jaar lid en komt uit een nest vol muziek. Van zijn zeven broers waren er zes lid van de fanfare, om maar eens wat te noemen. Hij was ook lang lid van een gregoriaans koor. Het Venrays Mannenkoor (sinds 1909!) heeft ongeveer tachtig leden. Naast het optreden van het voltallige koor, zijn er ook ensembles van een aantal leden uit het koor. Het koor kent een professionele status en won in het verleden meerdere prestigieuze prijzen. De competitie in de wereld van de koren is in het laatste decennium verdwenen. In 2014 werd het Venrays Mannenkoor nog tot Nederlands kampioen gekroond. Dit waren tevens de laatste kampioenschappen. Die titel heeft het koor dus voor eeuwig.
Jongeren
Ger: “Er is ook wel veel veranderd. Vroeger waren de bijeenkomsten na de repetitie een vast onderdeel voor alle leden. Maar dat is niet meer zo. Dat is jammer.” Bern relativeert die stelling door te melden dat de bijeenkomsten na de repetitie soms toch heel druk worden bezocht. “Vergeet niet dat vooral jongere leden een druk leven hebben, en daarom liever naar huis gaan.” Ook bij andere verenigingen wordt dit herkend: in het verleden was zoiets als het Mannenkoor nummer 1 in je leven, waarvoor je zelfs je verjaardag uitstelde. Dat is niet meer. Mensen hebben het druk, er is veel vermaak. “Maar de leden van het koor zijn heel erg sociaal ingesteld. Ze willen er ook voor elkaar zijn. Het is een mooie club met veel kameraadschap”, vindt Bern. Als iemand thuis moet worden opgehaald voor de repetitie, is dat nooit een probleem. Het koor probeert steeds weer nieuwe en jongere leden te werven. Dat is niet gemakkelijk, maar vooralsnog gaat het goed. “We hebben ook een erg goede dirigent.” Ger doelt op Ron Hanssen. “Hij is serieus, maar houdt het ook luchtig, niet te zwaar allemaal.” Bern: “En hij is een mensenmens. In zo’n club is dat heel belangrijk. Je moet kunnen verbinden en dat kan hij.” De meeste tijd wordt natuurlijk besteed aan het repeteren, het eigen maken van nieuw repertoire en het voorbereiden van een muzikaal programma. De leden kunnen nieuwe stukken thuis oefenen. De partituur is via internet toegankelijk voor de verschillende stemmen; je kunt de noten laten klinken als ondersteuning bij het zingen. Dat is een geweldig hulpmiddel. Met name Paul Zwitserlood heeft veel gedaan om deze werkwijze mogelijk te maken.
Bij een nieuw stuk wordt gebruikgemaakt van een tweede dirigent, zodat het koor kan worden opgesplitst naar stemsoort voor het eerste deel van de repetitie. En na de pauze komen de twee deelkoren samen voor verdere oefening.
“Bij de uitvoering van een programma, speelt ook de choreografie een rol”, licht Bern toe. “We gaan natuurlijk geen dansjes doen en pirouettes draaien, maar met je lichaamstaal kun je de boodschap van een lied ondersteunen. Het is belangrijk dat je weet wat je zingt. Wat voel je erbij en hoe breng je het over?” Ger: “Het is ook belangrijk dat je ontspannen en enthousiast op het toneel staat. Het publiek voelt dat!”
Langzaam minder
Natuurlijk heeft het Venrays Mannenkoor ook te maken met oudere mensen die hun kwaliteiten als zanger langzaam minder zien worden. Dat kan moeilijk zijn voor diegenen. “Ze voelen zich dan een beetje overbodig, als er weer nieuwe jongere leden bij komen. Maar er wordt hier niemand buitengezet omdat hij vals zingt!”, zegt Ger. “Er wordt in het land gezocht naar mogelijkheden voor oudere zangers om in te spelen op hun beperkingen en vooral te denken in mogelijkheden.”
Ger wil benadrukken dat hij niet zonder muziek kan. Muziek is er in zijn leven altijd geweest. Daarom is het zo ontzettend belangrijk voor hem om lid te zijn van dit mannenkoor. Bern is dat helemaal met hem eens. “Muziek komt voor mij op de eerste plaats. Maar het is zo mooi als je muziek kunt beoefenen met zoveel saamhorigheid. Mensen die samen plezier hebben en er voor elkaar willen zijn. Wat een club!”
